Naalala ko habang nasa podium ako bilang guest speaker sa UPLB noong April 2016,tungkol sa ginawa kong research/ study sa COCOS CIDER VINEGAR at COCOCIDER BATH SOAP ;ako ang huling nagsalita,ang nauna ay ang banana chips ng UPLB,pumangalawa ay ang food scientist na ang topic a wide array ng paggawa gaya ng camote,cassava,suka.Pero ang sentro sa lahat ay ang dala ko.
Nginig at kaba habang nagsasalita sa harap nila dahil una biglaan lamang ang imbitasyon,kaya't 15 minutes lang ang pagsasalita ko.Nakita. ko sa mukha ng mga estudyante ang mangha at interesedo silang makinig kahit pahapyaw lang.Iniletanya ko ang hirap at pagod ng pagreresearch,ang pagkutya ng mga kakilala at mga nakaupo sa gobyerno noong nakaraang administration,ang hindi nila pagtulong at madamot sa mga resources na kakailanin ko sa research.Gumaralgal ang boses ko na maluhaluha habang nagsasalita ,sinabi ko rin ang hirap ko sa ibang bansa at hindi lang ako kundi lahat ng Pilipino,hirap na hirap sa babaw ng pagtingin ng mga foreigners sa bawat Pilipinong nagpapaalipin sa ibang bansa.
Edenetalye ko rin ang paghingi ko ng tulong sa ibang bansa para pandagdag sa gagawin kong research na alam kong makakatulong sa bansa ko.May mga audience namang mga empleado ng gobyerno at batid kong wala din silamg magawa sa kapanahunan yon.
Nagalak na lang ako ng natapos ako sa podium at nagtayuan at nagsilapitan mga estudyante para sa picture picture remembrance daw at biniro ko na lang sila na wag ikalat sa FB,at agad agad din akong nakaalis sa venue.
